Amerika Birleşik Devletleri’ndeki hapishanelerde zorunlu çalışmanın durumunu ortaya çıkarmak

ABD hapishane sistemi 1,2 milyondan fazla kişiyi barındırıyor ve bunların 0,8 milyonu zorla çalıştırılıyor. Hapishane dışındaki insanlarla neredeyse aynı çalışma koşullarına sahip gibi görünseler de, gerçekte bu mahkumlar tamamen kontrol altında tutuluyor ve en temel iş güvenliği haklarından mahrum bırakılıyorlar. ITUC raporu, sistemsel adaletsizliği gözler önüne seriyor ve reform çağrısında bulunuyor.

Geçmişten gelen sorunlar
Kölelik, Anayasa’nın 13. Ek Maddesi uyarınca resmen kaldırılmış olsa da, yasadaki bir boşluk, suçtan hüküm giymiş kişilerin zorla çalıştırılmasına hâlâ izin veriyor. İç Savaş’tan sonra birçok siyahi hapse atıldı ve bazı güney eyaletleri tarafından kötü çalışma koşullarına geri döndürüldü. Bugün bu tarihsel gölge devam ediyor: Mahkumların %76’sı, reddetmeleri halinde ceza veya hücre hapsi tehdidi altında çalışmaya zorlandıklarını bildiriyor. Aynı zamanda, asgari ücret, fazla mesai, iş güvenliği vb. konulardaki ilgili yasalar tarafından korunmuyorlar. İş dağılımları ayrımcı, her zaman seçme hakkı yok ve genellikle ırkları veya cinsiyetleri nedeniyle tehlikeli işler yapmak zorunda kalıyorlar.

Düşük ücretler ve sistematik sömürü
Milyonlarca mahkum, özel şirketler ve devlet kurumları için asgari ücretle -veya hiç ödeme yapmadan- çalışıyor. Farklı eyaletlerde ortalama saatlik ücretler 13 ila 52 ABD senti arasında değişiyor. Alabama, Arkansas, Florida gibi eyaletlerdeki mahkumların çoğu herhangi bir ücret almıyor. Ancak, hapishane çalışanları yiyecek, barınma, mahkeme ve hapishane bakımı için ekstra maliyetler ödemek zorunda kalıyor ve bu da daha düşük gelirlere yol açıyor. Ancak, çalışanların sıkı çalışması hükümetin ve özel şirketlerin çok para kazanmasına yardımcı oluyor. Rapora göre, hapishane çalışanları hükümet ve toplum için büyük ekonomik ve sosyal değer yaratıyor. Mahkumlar her yıl 2 milyar değerinde mobilya, üniforma ve yiyecek gibi mallar üretirken, temizlik, itfaiye ve acil durum ekipleri gibi 9 milyar değerinde kamu hizmetleri sağlıyorlar.

Emek dağılımında ırkçılık
Beyazlar her zaman siyahlardan daha hafif işler bulur. Louisiana’da mahkumların %74’ü siyahtır ve çoğu ekim, çamaşır yıkama, temizlik vb. işlerle uğraşır, çok az mola verir, sadece gerektiğinde su içer ve hatta tuvaletleri bile yoktur. Böyle bir ortamda genellikle hiç beyaz yoktur. Bu biraz tanıdık bir çalışma senaryosu değil mi? İşleyiş şaşırtıcı derecede 150 yıl öncekiyle aynı. Çok daha sınırlı becerilere sahip bir yerde çalıştıkları için çoğu siyah işçi, hapishane dışındaki piyasada talep görmesi muhtemel becerilere sahip değildir, bu nedenle tahliye olduktan sonra genellikle yeni iş bulmakta zorluk çekerler.

Acilen reforma ihtiyacımız var
Cezaevi çalışma sistemi, geçmişten gelen en gizli sömürü ve ırkçılık ve baskı biçimlerinden birini sunmuş ve bu da mahkûmların gerçek anlamda rehabilitasyona ulaşmasını ve topluma yeniden entegre olmasını engellemiştir. Zorunlu çalıştırmanın kaldırılması ve mahkûmların temel insan haklarının korunması ihtiyacı, yalnızca tekrar suç işlemeyi azaltmak için değil, aynı zamanda onların onurunu, çıkarlarını korumak ve daha adil toplumlar yaratmak için de gerekli bir adımdır.

Kaynak：infokuryr